Fóstur
Sumar
fóstrar dýragras á bala
þetta lágvaxna blóm
með sinn djúpbláa lit
teyga guðsblámann
að varðveita í hugskoti
langt fram á vetur
fóstrar spor mín á öræfum
hvar hálendisurt mætir
sandi og bruna
vatn ryðst frá jöklum
lænur úr glompum
fagra blíða sumar
fóstrar ilmríkan móa
vængjaþyt fugla
rósama öldu
andvara
allt sem ég elska
̶ von mína.